Objawy wypadania włosów. Po kąpieli lub prysznicu, dużo więcej włosów w wannie. Po rozczesaniu na szczotce jest dużo włosów. Przerzedzenie włosów i lekkie plamy na głowie w różnych miejscach lub na całej głowie. Włosy w każdym pomieszczeniu i na podłodze. Polecamy: tabletki na wypadanie włosów – ranking. Przyczyny Strona głównaDercos klinika włosów i skóry głowyWypadanie włosówPrzyczyny wypadania włosów – jakie są najczęstsze?Niestety wiele osób cierpi z powodu nadmiernego wypadania włosów – praktycznie każdy doświadcza tego procesu w mniej lub bardziej natężonym stopniu w trakcie swojego życia. Jakie są najczęstsze przyczyny utraty włosów?Wypadanie włosów pojawia się, gdy zaburzony zostaje cykl życia są przyczyny tego stanu: genetyczne, hormonalne, środowiskowe, a nawet związane z niewłaściwą pielęgnacją włosów i ich jeden z najważniejszych czynników uważa się silny bądź przewlekły stres, który zwykle poprzedza wystąpienie objawów trudnego w leczeniu łysienia niektóre choroby i leki mogą być przyczyną większości przypadków możliwe jest skuteczne leczenie – zahamowanie łysienia, a nawet odrost włosów. Włosy w kulturze Włosy na głowie pełnią nie tylko funkcję ochronną i termoregulacyjną, ale również ozdobną i estetyczną, od wieków stanowiąc ważną część wizerunku. W wielu kulturach są symbolem młodości, witalności i płodności. Już w starożytności fryzjerstwo było formą sztuki – modne wtedy były misterne uczesania będące oznaką statusu społecznego i prestiżu, a w przypadku braku własnych bujnych włosów – co uniemożliwiało wykonanie takiej fryzury – powszechnie stosowano peruki. Współcześnie włosy są nie tylko sposobem na podkreślenie urody i atrakcyjności, ale też na wyrażenie własnej osobowości i emocji – zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Włosy są też tym elementem, który w dużej mierze decyduje o tym, jak odbierają nas inni. Można mieć idealnie wypielęgnowaną skórę i świetny makijaż – jeśli jednak coś jest nie tak z włosami, np. są mocno przerzedzone, to właśnie one będą najbardziej przyciągać uwagę rozmówcy i go rozpraszać. Utrata włosów – zwłaszcza dla kobiet – jest więc dużym problemem nie tylko estetycznym, ale też psychologicznym i może prowadzić do obniżenia poczucia własnej wartości, kobiecości, atrakcyjności oraz pewności siebie. Naturalna utrata włosów Na głowie człowieka średnio znajduje się ok. 100-150 tys. włosów – ich ilość i gęstość kształtuje się podczas rozwoju płodowego i pozostaje niezmienna do końca życia. Włosy nie rosną w jednym tempie, ponieważ ich cykl życia nie synchronizuje się (dzięki temu u człowieka nigdy nie dochodzi do całkowitego wyłysienia z przyczyn fizjologicznych, jak u niektórych ssaków) – sąsiadujące ze sobą mieszki włosowe znajdują się w różnych fazach cyklu. Każdy włos żyje przeciętnie 3-4 lata, następnie wypada. Na zdrowej skórze głowy najwięcej włosów znajduje się w fazie wzrostu, ok. 10-15% to włosy w fazie spoczynku (wypadania). Mieszki włosowe na głowie są genetycznie zaprogramowane do produkcji ok. 20-30 włosów w trakcie całego życia. To oznacza, że każdy włos rośnie przez kilka lat – niestrzyżony może w tym czasie osiągnąć długość ok. 30-40 cm (czasami więcej). Następnie wypada i robi miejsce kolejnemu. Utrata ok. 50-100 włosów dziennie jest więc naturalnym zjawiskiem biologicznym. Problem pojawia się, gdy ilość ta wzrasta, co zwykle jest zauważalne choćby podczas czesania czy mycia włosów. Jest wiele przyczyn nadmiernego wypadania włosów: zakłócony cykl życia włosa, choroby o podłożu zapalnym i autoimmunologicznym, niedobory witamin i minerałów, zaburzenia hormonalne, stres. Duży wpływ mają również uwarunkowania genetyczne. Cykl życia włosa Na cykl życia włosa wpływ ma wiele czynników wewnętrznych i zewnętrznych, takich jak wiek, sposób odżywiania, zaburzenia hormonalne, różne choroby, stres, zanieczyszczenia. Ważne jest również to, skąd pochodzimy, gdzie mieszkamy i jakie predyspozycje dziedziczymy. U Azjatów cykl życia włosa jest dłuższy niż u przedstawicieli rasy kaukaskiej – wynosi nawet 7-8 lat, rzadziej też pojawiają się problemy z nadmierną utratą włosów i życia włosa przebiega indywidualnie dla każdego mieszka i składa się z trzech faz:anagen (faza wzrostu) – zwykle trwa ok. 3-6 lat, to czas wzrostu włosa; jednocześnie w fazie tej znajduje się ok. 80-85% włosów. Wzrost zaczyna się w dolnej części włosa, czyli macierzy, która charakteryzuje się dużą mitotycznością (zdolnością do podziału komórek). Każda komórka dzieli się co 23 godziny. Na początku tej fazy podziałów jest bardzo dużo – tworzy się wtedy opuszka (nazywana też cebulką włosa), mieszek włosowy się wydłuża, aż rozwinie się na tyle, by wyjść na powierzchnię skóry. Nawet jeśli wydaje się, że nowy włos nie odrasta (nie widać go gołym okiem), trzeba pamiętać, że bardzo dużo dzieje się już w głębi skóry. Podczas anagenu włosy rosną około 1 cm w ciągu 28 (faza przejściowa) – jest bardzo krótki, trwa zaledwie 1-2 tygodnie, w tym czasie mieszek kurczy się (jego średnica skraca się o 1/6 w porównaniu do średnicy w fazie wzrostu), a brodawka zmniejsza swoją wielkość – w fazie tej jednocześnie zwykle znajduje się 1% włosów. W tym czasie dochodzi włos traci swoją przyczepność w głębszych warstwach skóry – nie jest już odżywiany i dochodzi do jego całkowitego (faza spoczynku) – to zwykle 2-4 miesiące, włos oddziela się całkowicie od brodawki i wypada, wypychany przez nowo rosnący w mieszku włos anagenowy. Włos znajdujący się w tej fazie jest całkowicie martwy, zrogowaciały, nieaktywny metabolicznie. W tej fazie jednocześnie znajduje się ok. 15-20% włosów. W telogenie fazę wzrostu rozpoczynają jednocześnie nowe włosy, stopniowo popychając kolbę starego włosa (czyli jego zrogowaciały korzeń) w kierunku powierzchni, gdzie ostatecznie zostanie on zrzucony. egzogen (faza zrzucania, faza uwalniania włosa) – to ostatni etap, coraz częściej wyróżniany w fazie telogenowej, podczas którego stary włos odłącza się od mieszka włosowego i wypada, robiąc miejsce dla nowych włosów będących w fazie anagenu. Gdy dochodzi do zaburzenia cyklu życia włosa, pojawia się problem wypadania włosów i łysienia, zależny od wielu czynników, w tym hormonalnych, genetycznych, zewnętrznych. Najczęstszymi postaciami utraty włosów są: łysienie androgenowe, łysienie plackowate, łysienie telogenowe i łysienie fizjologiczne związane wraz z wiekiem. Mając one charakter brwi i rzęsy nie rosną tak długie jak włosy?To proste – w ich przypadku faza anagenu (wzrostu) trwa zaledwie 2–4 miesiące, a nie 3–6 lat, jak w przypadku włosów na głowie. Wypadają i „wymieniają się” na nowe, gdy są jeszcze wypadanie włosówNa kondycję włosów wpływ mają przede wszystkim dwa rodzaje hormonów:androgeny – hormony płciowe, u mężczyzn produkowane przez jądra i korę nadnerczy, a u kobiet przez korę nadnerczy i jajniki, to właśnie one odpowiadają za najczęstszą postać utraty włosów – łysienie androgenowe, które dotyka ponad 80% mężczyzn i ok. 42% kobiet1 i związane jest z postępującą miniaturyzacją mieszków włosowych, co prowadzi do ich stopniowego zanikania, a w efekcie wypadania włosów;estrogeny – działają na włosy ochronnie, to dlatego kobiety w ciąży mają zwykle gęste i bardziej błyszczące włosy, a po urodzeniu dziecka, wskutek gwałtownego spadku estrogenów, pojawia się u nich wzmożone wypadanie włosów po ciąży. Zmiany hormonalne zachodzące w ciąży zatrzymują fazę anagenu, dlatego wielu kobietom wydaje się wtedy, że mają więcej włosów albo że są one bardziej grube. Obniżenie poziomu estrogenów po urodzeniu dziecka powoduje przejście w fazę telogenu nawet 50% wszystkich włosów na skórze głowy, co jest odbierane jako ich nadmierne wypadanie. Spadek estrogenów jest też odpowiedzialny za ścieńczenie i przerzedzenie włosów w czasie androgenoweNajczęstszą przyczyną utraty włosów przez panów jest łysienie androgenowe, do którego predyspozycje są uwarunkowane genetycznie. Związane jest ono z produkcją androgenów: testosteronu i dihydrotestosteronu (DHT) oraz wrażliwością na nie mieszków włosowych. Utrata włosów ma charakter przewlekły i się stopniowym zanikaniem włosów, a wzorce wypadania włosów różnią się w zależności od płci:U mężczyzn – to przesuwająca się ku tyłowi głowy linia zakoli i przerzedzenie włosów w okolicy wierzchołka głowy lub stopniowe przerzedzanie się włosów w okolicy czołowo‑ciemieniowej, prowadzące z czasem do powstania rozległego ubytku włosów. U mężczyzn łysienie androgenowe może rozpocząć się w każdym wieku po okresie dojrzewania i postępować przez lata lub dekady. Stopień łysienia androgenowego u mężczyzn jest określany wg 7-stopniowej skali kobiet – łysienie androgenowe zwykle ma postać powolnego i rozproszonego przerzedzenia w okolicy ciemieniowo-szczytowej (rzadko prowadzącego do całkowitego łysienia). Zaczyna się w środkowej części głowy – od przerzedzenia przedziałka, następnie obejmuje koronę głowy, oszczędzając przednią linię włosów. Kobiety zwykle zauważają wypadanie włosów o takim charakterze w okresie menopauzy, chociaż utrata włosów może rozpocząć się w dowolnym momencie życia po okresie dojrzewania. Stopień łysienia androgenowego u kobiet jest określany wg 3-stopniowej skali androgenowe u mężczyzn wg skali Hamiltona-Norwooda: Stopień 1 – to naturalna linia włosów, bez pogłębionych zakoli,Stopień 2 – łagodne cofnięcie przedniej linii włosów, delikatne zakola,Stopień 3 – pogłębianie zakoli, wczesna faza łysiny,Stopień 4 – wyraźnie cofnięta linia włosów, przerzedzenie w części ciemieniowej, pas oddzielający przód od wierzchołka,Stopień 5 – pas oddzielający szczyt od części ciemieniowej staje się coraz węższy, widoczne przerzedzenie,Stopień 6 – obszary łysienia łączą się w jeden, zwiększa się ich powierzchnia,Stopień 7 – włosy są obecne na części potylicznej, na pozostałym obszarzem włosów nie ma albo są bardzo androgenowe u kobiet wg skali Ludwiga:Stopień 1 – niewielkie przerzedzenie włosów z charakterystycznym poszerzeniem przedziałka w linii biegnącej przez środek głowy,Stopień 2 – dalsze poszerzenie przedziałka i przerzedzenie włosów w jego okolicy, w tym stadium zwykle kobiety zauważają problem,Stopień 3 – zaawansowane łysienie z widoczną utratą włosów w okolicy u kobietPrzerzedzenie włosów u kobiet zwykle jest związane z wiekiem (np. w okresie menopauzy), ciążą i porodem (tzw. łysienie poporodowe), a także czynnikami zewnętrznymi (zwykle ma wtedy charakter łysienia telogenowego). Część kobiet cierpi też z powodu łysienia androgenowego, wynikającego ze zwiększonego wydzielania hormonów męskich. Czasami wraz z łysieniem androgenowym u kobiet występują objawy hirsutyzmu, czyli nadmiernego owłosienia na obszarach zależnych od męskich hormonów: wąsik na twarzy, włosy na klatce piersiowej, brzuchu czy górnej części ud. Najczęstszą przyczyną hirsutyzmu jest zespół policystycznych jajników, choć połowa kobiet z jego łagodnymi objawami ma normalny poziom się więcej o łysieniu u fizjologiczneW trakcie życia przechodzimy trzy okresy, w których narażeni jesteśmy na nasilone wypadanie włosów – ma ono więc charakter naturalny. To:telogenowe łysienie u noworodków – zwykle zaczyna się w obszarze potylicy (mówi się powszechnie, że pierwsze włosy się wycierają) i polega na wymianie włosów płodowych (meszkowych) na „dorosłe”, zachodzi wtedy pierwszy cykl wymiany włosów,nastolatkowe przerzedzenie włosów – może wystąpić w okresie pokwitania u ok. 20% dziewczyn i nieco więcej chłopców2, łysienie menopauzalne – związane ze spadkiem też pamiętać o tym, że wraz z wiekiem gęstość włosów zmniejsza się – spada też ilość włosów grubych, a zwiększa się ilość włosów wypadanie włosówJest typowe dla kobiet. Związane jest ze skróceniem fazy wzrostu włosa – więcej włosów znajduje się wtedy w fazie telogenu (a więc wypadania). Tutaj największą rolę odgrywają czynniki zewnętrzne ekspozomu – jest to ogół czynników, na jakie jesteśmy narażeni (eksponowani) w trakcie całego naszego życia. Wiele z nich może mieć negatywny wpływ na włosy i powodować ich nasilone wypadanie. To przede wszystkim:silny bądź przewlekły stres, traumatyczne przeżycia, związane np. z utratą pracy, rozwodem czy śmiercią bliskiej osoby, niedobory żywieniowe wynikające ze źle zbilansowanej diety lub intensywnego odchudzania się, niedokrwistość z niedoboru żelaza, nabyte niedobory cynku, niedożywienie, promienie UV,czynniki mechaniczne (uszkodzenia włosów podczas nieodpowiedniej stylizacji),obfite miesiączki (skutkujące niedoborami żelaza i anemią), zmiany klimatu (odpowiedzialne za tzw. sezonowe wypadanie włosów) – nasilone wypadanie włosów jest częściej obserwowane w okresach przejściowych, tj. w marcu-kwietniu i wrześniu-październiku, zanieczyszczenia środowiska, nieodpowiednia pielęgnacja, niedostateczna ilość snu,palenie papierosów, nadużywanie alkoholu, zatrucie metalami ciężkimi, np. ołowiem, rtęcią. choroby, np. choroby zakaźne, choroby przebiegające z wysoką gorączką, narkoza, krwotok,niektóre leki (tzw. polekowe wypadanie włosów), np. leki stosowane w chemioterapii, leki przeciwdepresyjne, przeciwdrgawkowe, około jednej trzeciej osób, u których zdiagnozowano łysienie telogenowe, nie udaje się znaleźć przyczyny tego problemu. Czas utrzymywania się objawów zwykle jest krótszy niż 6 miesięcy w ostrym łysieniu telogenowym, natomiast w stanie przewlekłym trwa dłużej niż 6 jest uważany za jeden z głównych czynników powodujących wypadanie poziom kortyzolu powoduje niedożywienie i niedotlenienie mieszków włosowych, a w efekcie osłabienie i w końcu nadmierne wypadanie włosów. To główna przyczyna łysienia plackowatego. Dlatego w terapii łysienia bardzo ważną rolę odgrywa pielęgnacja nie tylko włosów, ale też strefy psyche – umiejętność relaksacji i radzenia sobie ze stresem może się przyczynić do poprawy gęstości plackowateCzasami przyczyną utraty włosów może być schorzenie o podłożu autoimmunologicznym nazywane łysieniem plackowatym – od charakterystycznych ognisk wyłysienia w kształcie owalnych bądź okrągłych placków pozbawionych włosów. Jest ono skutkiem tworzenia się stanów zapalnych wokół mieszków włosowych, co prowadzi do ich zniszczenia. Uważa się, że czynnikiem wywołującym bądź nasilających objawy tego rodzaju łysienia jest ostry bądź przewlekły stres. Mogą się one pojawić już w dzieciństwie bądź w okresie dorastania. Na łysienie plackowate cierpi ok. 0,1–0,2% populacji, stanowi ono ok. 2–3% wszystkich dermatoz, z jakimi pacjenci zgłaszają się do dermatologa3. Ogniska wyłysienia mogą być pojedyncze lub mnogie i mieć różną średnicę, a tempo ich rozwoju jest bardzo indywidualne – mogą ustępować bądź powiększać się i zlewać ze sobą, a utrata włosów może obejmować nie tylko skórę głowy, ale też owłosione obszary twarzy (brwi i rzęsy) czy nawet ciała. Choroba ma charakter nawrotowy – a większość pacjentów doświadcza przynajmniej jednego rzutu nasilające wypadanie włosówŁysienie może być spowodowane przez różne choroby niezwiązane z włosami, takie jak:zaburzenia hormonalne – np. niedoczynność lub nadczynność tarczycy, przewlekłe choroby ogólnoustrojowe – np. cukrzyca, choroby wątroby, niewydolność nerek,choroby autoimmunologiczne – np. choroba Hashimoto, reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty (prowadzi najczęściej do łysienia bliznowaciejącego), liszaj płaski,choroby zakaźne – np. kiła,choroby zakaźne przebiegające z wysoką gorączka (istotna jest tutaj jej wysokość i czas trwania),choroby psychiczne – np. trichotillomania (chory sam wyrywa sobie włosy, co pomaga mu zredukować napięcie psychofizyczne). Często zaburzenie to jest obserwowane u dzieci. Jeśli uda się powstrzymać ten nawyk, włosy zwykle odrastają. Jeśli jednak ich wyrywanie trwa przez wiele lat, trichotillomania może doprowadzić do trwałej utraty włosów. Także choroby owłosionej skóry głowy mogą powodować utratę włosów – tutaj należy przede wszystkim wskazać łupież, łojotokowe zapalenie skóry głowy, łuszczycę czy niektóre wypadanie włosówWypadanie włosów może być też skutkiem działania niektórych leków. To przede wszystkim niektóre:leki hormonalne – np. androgeny,leki przeciwmiażdżycowe – np. fibraty,leki nasercowe – np. beta-blokery,leki przeciwkrzepliwe – np. heparyna, pochodne kumaryny, leki przeciwtrądzikowe – np. retinoidy,leki przeciwgrzybicze,leki przeciwwirusowe,leki przeciwnowotworowe – np. cytostatyki;leki o skutku ubocznym w postaci wypadania włosów powinny znaleźć się w ulotce dołączonej do leku. Nie zawsze odstawienie tego leku skutkuje pełnym pielęgnacja a wypadanie włosówNiewłaściwe traktowanie włosów na co dzień też może je osłabiać i uszkadzać, prowadząc do ich łamliwości, a w rezultacie wypadania. Szczególnie szkodliwe dla włosów są:źle dobrane, obciążające włosy kosmetyki do mycia i pielęgnacji, stosowanie trwałych farb na bazie amoniaku, zwłaszcza rozjaśniających włosy,noszenie ciasnych, nieprzewiewnych okryć głowy, zabiegi wykorzystujące wysoką temperaturę, np. z użyciem prostownicy, lokówki,mocne ściąganie i spinanie włosów (mówimy wtedy o tzw. łysieniu trakcyjnym bądź łysieniu z pociągania), nadmierne tarcie i ciągnięcie włosów (np. podczas wycierania ich ręcznikiem, mycia głowy bądź czesania).Łysienie bliznowaciejąceW większości przypadków (np. łysienia androgenowego czy telogenowego) mamy do czynienia z łysieniem niebliznowaciejącym. Możliwe jest wtedy możliwe zahamowanie utraty włosów i pobudzenie ich odrastania – zachowane są bowiem mieszki włosowe. W przypadku łysienia bliznowaciejącego mieszki włosowe są zastąpione przez tkankę łączną włóknistą – dochodzi wtedy do zniszczenia mieszka włosowego i nieodwracalnej utraty włosów, a na skórze pojawiają się „blizny”. Zwykle ten rodzaj łysienia jest powiązany z chorobami o podłożu autoimmunologicznym, np. liszajem płaskim, twardziną skóry czy toczniem rumieniowatym. Może wystąpić w każdym wieku, dotykając zarówno mężczyzn, jak i kobiety oraz dzieci, a pierwsze objawy mogą pozostawać niezauważone. Zwykle w pewnym momencie dochodzi do nagłej utraty włosów, mogą też pojawić się inne symptomy, takie jak silne swędzenie i obrzęk skóry głowy, ból w trakcie dotykania, a także czerwone lub białe zmiany skórne, przypominające wysypkę. Zwykle obejmują one okolice czołowo-skroniowe. Objawy obejmują zwykle okolice czołowo-skroniowe, dodatkowo mogą towarzyszyć im ból w trakcie dotykania i uczucie swędzenia skóry. Łysienie bliznowaciejące leczy się za pomocą kortykosteroidów –najlepsze efekty przynosi wtedy, gdy zostało rozpoczęte odpowiednio wcześnie, przy wystąpieniu pierwszych objawów. Natomiast w momencie utraty włosów (często łysienie bliznowaciejące obejmuje nie tylko owłosioną skórę głowy, ale też brwi i rzęsy) jedyną skuteczną metodą będzie ich rekonstrukcja (np. makijaż permanentny brwi) bądź zamaskowanie związane z wiekiemWłosy wraz z wiekiem stają się coraz bardziej podatne na wypadanie. Łysienie o takim charakterze jest opisywane jako trwałe rozlane przerzedzenie włosów na całej skórze głowy bez wyraźnej miniaturyzacji mieszków włosowych u pacjentów powyżej 50. roku życia i bez łysienia w rodzinie. Ta postępująca utrata włosów charakteryzuje się skróceniem fazy anagenu, zaburzeniem proporcji pomiędzy anagenem a telogenem, a także osłabieniem i pogorszeniem jakości wzrostu włosów (anagen) skraca się zwykle z 3-4 lat do poniżej telogenu wydłuża się, a wypadające włosy rzadziej zastępowane są nowymi włosami. Liczba włosów będących w fazie telogenu wzrasta i przekracza 20%.Mieszek włosowy zakotwicza się głębiej w skórze właściwej i staje się mniejszy, a nowe włosy – coraz wiekiem włosy tracą również pigmentację i robią się siwe – są one słabsze, porowate, mniej odporne na uszkodzenia mechaniczne i szkodliwy wpływ czynników zewnętrznych, zwłaszcza promieniowania UV. To też może nasilać problem ich nadmiernego przyczyn łysieniaDiagnoza przyczyn łysienia jest podstawą doboru odpowiedniej terapii i zapewnia jej ine tylko skuteczność, ale też bezpieczeństwo (nie wszystkie bowiem metody i leki mogą być stosowane przy każdym rodzaju łysienia). Dlatego w przypadku zauważenia niepokojącego wypadania włosów najlepiej jak najszybciej skonsultować się z dermatologiem (trychologia to dziedzina dermatologii zajmująca się problemami skóry głowy i wypadania włosów), który przeprowadzi wywiad i badanie trychoskopowe (dermoskopię skóry głowy), a jeśli zajdzie taka konieczność, zleci też dodatkowe analizy, np. wykonanie trichogramu, badań krwi, oznaczenia stężenia hormonów (zwłaszcza testosteronu i estrogenów oraz hormonów tarczycy), a czasem nawet biopsji, by znaleźć przyczynę oraz zaproponować skuteczne Walkowiak H. Zastosowanie finasterydu w leczeniu łysienia androgenowego męskiego. Post Dermatol Alergol 2007; 3: 133-1392 Ligia Brzezińska-Wcisło, Anna Lis, Grażyna Kamińska, Dominika Wcisło-Dziadecka. Fizjologia i patologia wzrostu i utraty włosów na głowie u człowieka. PDiA 2003; XX, 5: 260–2663 Ewa Joss-Wichman, rażyna poglądy na etiopatogenezę łysienia plackowatego. PDiA 2005; XXII, 4: 189–198 Inne: Results acquired through an epidemiological study done by L’Oréal Research in association with (Supplémentation en VItamines et Minéraux AntioXydants) Gęste, mocne włosy są oznaką zdrowia, witalności i młodości. Wypadanie włosów - przyczyny, objawy, sposoby, leczenie, jak powstrzymać. Wypadanie włosów dotyka coraz większej liczby kobi. Przyczyny łysienia. Najczęstszym powodem wypadania włosów jest wiek. D. Sposoby na łysienie. Wypadanie włosów jest powszechne zarówno u kobiet fot. Fotolia Kiedy wypadanie włosów zaczyna być problemem? Jakie badania zrobić, by zdiagnozować przyczyny dolegliwości? Sprawdź! fot. Fotolia Nadmierne wypadanie włosów może być spowodowane złą dietą, przemęczeniem, zaburzeniami hormonalnymi a także innymi dolegliwościami. Sprawdź, jakie badania wykonać żeby zdiagnozować przyczynę wypadania włosów! Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Najlepsze Promocje i Wyprzedaże REKLAMA
tłumaczenia w kontekście "URSACHEN VON HAARAUSFALL" na język germańskiego-polski. Nicht häufige Ursachen von Haarausfall. - Mało powszechne przyczyny wypadania włosów.
Przerzedzenie, zanikanie włosów Wypadanie włosów jest częstym problemem dotykającym prawie każdego z nas. Według danych codziennie wypada nam około 100 włosów. Gdy problem się nasila powinniśmy podjąć działania by zahamować proces wypadania. Przyczyny wypadania włosów Do przyczyn wypadania włosów zaliczamy:stresniedobór witaminpierwiastkówosłabienie organizmunieprawidłowa dietachoroby skóry głowy Rodzaje wypadania włosówWyróżniamy następujące rodzaje wypadania włosów: łysienie androgenowełojotokoweplackowatesezonowe przerzedzenie się włosówwypadanie włosów na skutek nieprawidłowej dietyzaburzeń krążenia oraz ciąży Leczenie wypadania włosów / Sposoby na wypadanie włosówmezoterapia igłowa głowywitaminypierwiastkiXL HairMezoterapii igłowa głowy dostarcza skórze głowy niezbędnych pierwiastków, witamin, koenzymów i substancji przeciwzapalnych. Zaleca się wykonanie serii 5-6 zabiegów co 2-3 tygodnie. Wypadanie włosów, osocze bogatopłytkowe, PRP Mezoterapia osoczem bogatopłytkowym odżywia skórę głowy, dostarcza komórki i czynniki wzrostu stymulujące skórę do się serie 3 zabiegów, co 3-4 tygodnie. Przerzedzenie włosów, wypadanie włosów, peptydy, terapia peptydowa,Dr Cyj Hair Filler Mezoterapia głowy produktem zawierającym peptydy hamuje wypadanie włosów, stymuluje wzrost włosów, poprawia kondycję skóry głowy. Zaleca się serię 4 zabiegi, co 3-4 wygląda zabieg mezoterapii igłowej głowy Zabieg mezoterapii iglowej głowy wykonywany jest bez znieczulenia. Polega na podaniu małych depozytów preparatu w owłosioną skórę głowy. Zabieg trwa zwykle 10-15 minut. Dla kogo przeznaczony jest zabieg mezoterapii igłowej głowyZabieg mezoterapii owłosionej skóry głowy jest przeznaczony dla każdej osoby borykającej się z problemem wypadania włosów. Efektu nie uzyska się w przypadku atrofii cebulek włosów. Zalecenia po zabiegu mezoterapii igłowej głowy Zaleca się aby po zabiegu nie myć głowy przez 1 dobę. Skora głowy może być tkliwa, nieco bolesna. Wszystkie objawy są przemijające. Nie należy nakładać farby do włosów bezpośrednio po zabiegu. Czy zabieg mezoterapii igłowej głowy jest bezpieczny Zabieg mezoterapii igłowej głowy jest zabiegiem bezpiecznym. Produkty deponowane są tylko w owłosionej skórze głowy i tylko w tym miejscu działają. Po zabiegu można wrócić do codziennych czynności. Jak długo utrzymuje się efekt zabiegu mezoterapii igłowej głowy Zaleca się, aby po serii zabiegów wykonać zabieg podtrzymujący uzyskany efekt. Zabieg podtrzymujące efekt powinny być wykonywane co 6 miesięcy.
Powodów wypadania włosów, zwłaszcza jesienią, może być naprawdę różne. Często przyczyny są trudne do ustalenia. Dziennie wypada nam około 50 włosów dziennie, natomiast problem RODZAJE ŁYSIENIA – jak z nimi postępować? Nadmierne wypadanie włosów oraz łysienie o różnych podłożach, niezależnie od wieku i płci, wiąże się z dużym dyskomfortem, stanowiąc nie tylko problem kosmetyczny, ale i psychologiczny. Utrata włosów może występować z wielu różnych przyczyn, dlatego też niezmiernie ważne jest to aby na samym początku trafnie określić przyczynę nadmiernego wypadania włosów i typ łysienia. U ludzi cykl wzrostu włosów jest niezsynchronizowany co oznacza, że w danym momencie włosy znajdują się w różnych fazach wzrostu. Co za tym idzie zupełnie normalna jest utrata pomiędzy 50-100 włosów telogenowych dziennie w zależności od grubości i kondycji włosów. Co więcej nie wpływa ono na gęstość włosów i nie powinno budzić niepokoju. Na skórze głowy znajduje się około 100-150tys. mieszków włosowych. Osoby o włosach jasnych i cieńszych mają ich więcej niż osoby o włosach ciemnych i grubych. Problem nadmiernego wypadania włosów lub łysienia ma często negatywny wpływ na psychikę osoby, którą dotyka. Osoby zmagające się z tym problemem często mają obniżoną samoocenę i wycofują się z życia społecznego. W takich przypadkach oprócz pomocy trychologa, dermatologa i endokrynologa potrzebna jest także pomoc psychologa. Najważniejszym krokiem w leczeniu Łysienia jest zlokalizowanie przyczyny wypadania włosów Poniżej opisane zostały różne typy łysienia oraz ich przyczyny. Nadmierne wypadanie włosów nie musi oznaczać, że za kilka miesięcy pozostaniemy bez włosów, ale nie możemy bagatelizować problemu. Gdy tylko zobaczymy większą niż zwykle ilość włosów, na szczotce czy pod prysznicem wybierzmy się do trychologa. Przed badaniem trychologicznym warto zastanowić się jak wyglądało nasze życie kilka miesięcy wstecz (dieta, stres, narkozy, choroby, antybiotyki). Podczas badania trychologicznego specjalista Trycholog przeprowadzi bardzo obszerny wywiad i obejrzy skórę głowy i włosy pod mikrokamerą. Może też on zasugerować wizytę u dermatologa i wykonanie badań krwi aby sprawdzić czy nie występują żadne niedobory witaminowe czy zaburzenia hormonalne. Gdy już wiemy co dzieje się w organizmie możemy zacząć działać efektownie czyli wprowadzić odpowiednią pielęgnację, preparaty trychologiczne, suplementy, zabiegi. Jeśli zdiagnozowane zostaną jakieś zaburzenia hormonalne to niezbędna jest współpraca trychologa z endokrynologiem i dermatologiem oczywiście. Takie holistyczne podejście sprawia, że szybko i efektywnie możemy uporać się z problemem nadmiernego wypadania włosów DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ O BADANIU WŁOSÓW ŁYSIENIE PLACKOWATE może dotyczyć kobiet, mężczyzn i dzieci bez względu na kolor i strukturę włosów. Jest to jedna z najczęstszych chorób autoimmunologicznych o charakterze przewlekłym i nawrotowym. Patobiologia łysienia plackowatego nie została jeszcze do końca poznana, a skuteczność dostępnych terapii nie jest w dalszym ciągu zadowalająca. Przyjmuje się, że nawet około 2 % populacji boryka się z tym schorzeniem. Występuje przede wszystkim u młodych osób, 66 % chorych ma mniej niż 30 lat. W przebiegu łysienia plackowatego dochodzi do nagłej utraty włosów i pojawienia się okrągłych lub owalnych ognisk pozbawionych włosów. Skóra w miejscu wyłysienia nie jest zmieniona, obserwuje się tzw., włosy wykrzyknikowe na obwodzie ogniska wyłysienia. Łysienie plackowate dotyczy cyklu wzrostu włosa – czynniki prozapalne atakują włosy anagenowe czyli te w fazie wzrostu. Przyczyna choroby jest złożona i nie do końca poznana. Podkreśla się rolę czynnika dziedzicznego (występowanie rodzinne w 10- 20% przypadków), immunologicznego, autoimmunologicznego. Podkreśla się również bardzo duże znaczenie stresu. Poniżej znajdują się czynniki wpływające na przebieg choroby: przewlekły stres psychiczny, nagłe i ostre silne negatywne przeżycia, urazy psychiczne np. śmierć kogoś bliskiego, infekcje wirusowe i bakteryjne, silne antybiotyki, ciąża, menopauza, zaburzenia działania układu immunologicznego np. alergie. Leczenie specjalistyczne, trudne, długotrwałe, uzależnione od rodzaju schorzenia, o trudnym do przewidzenia rokowaniu. Często osoby borykające się z łysieniem plackowatym zniechęcają się do kuracji i przestają stosować leczenie. Ważne jest aby wszystkie osoby dotknięte łysieniem plackowatym miały możliwość porozmawiania o swoim problemie i obawach z nim związanych. Wsparcie psychologiczne oraz wsparcie innych osób, które znalazły się w podobnej sytuacji może bardzo pozytywnie wpłynąć na podejście do tego problemu. W terapii łysienia plackowatego stosuje się światłoterapię z dobrymi rezultatami, jednak każda osoba z łysieniem plackowatym inaczej reaguje na daną terapię. DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ O ŚWIATŁOTERAPII LAMPAMI LED Uzupełnianie włosów w łysieniu plackowatym ŁYSIENIE ANDROGENOWE może występować zarówno u kobiet jak i u mężczyzn. Przyczynami tego typu łysienia są: hiperandrogenizm (podwyższony poziom androgenów), uwarunkowania genetyczne oraz wiek. W tym przypadku włosy wypadają w kątach czołowych oraz na szczycie głowy. Często łysieniu androgenowemu towarzyszy nadmierne przetłuszczanie skóry głowy. Gdy przyczyną okaże się zbyt wysoki poziom hormonów męskich wskazane jest leczenie endokrynologiczne. Czasami zdarza się, że poziom androgenów jest w normie natomiast mieszki włosowe stają się wrażliwe na nie co prowadzi do tzw. miniaturyzacji mieszków włosowych, a co za tym idzie to ścieńczenia struktury włosa – proces ten uwarunkowany jest genetycznie. Kobiety cierpiące na łysienie androgenowe tracą włosy wolniej i w mniejszym stopniu niż mężczyźni. Włosy stają się coraz cieńsze i rzadsze. Dodatkowo, nadmiar hormonów męskich wywołuje u kobiet łojotok, trądzik oraz hirsutyzm – nadmierne owłosienie na twarzy, nogach, rękach, brzuchu. Przy obecnym stanie wiedzy możemy efektywnie opóźniać a w pewnych sytuacjach wyhamować wypadanie włosów. Bardzo dobry efekt mają zabiegi trychologiczne głowy połączone z mezoterapią igłową skóry W łysieniu androgenowym bardzo ważna jest systematyczność i wytrwałość w stosowaniu nacodzień preparatów mających na celu wyhamowanie miniaturyzacji mieszków włosowych i opóźnienie przerzedzania się włosów. Bardzo ważne jest też aby osoba borykająca się z tym typem łysienia objęta została specjalistyczną opieką odpowiednich specjalistów. W sytuacjach kiedy kuracje preparatami trychologicznymi i indywidualnie dobrane zabiegi nie zdają egzaminu, a osoby są niezadowolone ze swojego wyglądu nasza Klinika oferuje niechirurgiczne zagęszczenia włosów, które mogą być częściowe lub całkowite . Innowacyjnym rozwiązaniem jest metoda INJECTION na mikroskórze taki system wygląda bardzo naturalnie i nie ogranicza w żadnym stopniu aktywności fizycznej osoby użytkującej system. U kobiet w okresie menopauzalnym obserwujemy obniżenie poziomu estrogenów przez co androgeny zaczynają odgrywać większą rolę. W tym czasie u kobiet może pojawić się owłosienie nad górną wargą czy na brodzie. Podczas menopauzy, znacznie obniża się poziom estrogenu, który w dużym stopniu odpowiada za wygląd skóry i kondycję włosów. Skóra staje się sucha, włosy tracą blask i elastyczność, szybciej wypadają. Dobre efekty może w takim wypadku przynieść wprowadzenie hormonalnej terapii zastępczej (HTZ) z równoczesnym stosowaniem trychologicznych preparatów zewnętrznych W tym okresie warto też stosować profilaktycznie zabiegi trychologiczne w seriach indywidualnie dobranymi preparatami aby zminimalizować problemy z włosami i skórą głowy w okresie menopauzy. Więcej o łysieniu androgenowym przeczytasz na tej podstronie: Efekty systemu uzupełnienia włosów Więcej informacji o uzupełnieniach: ŁYSIENIE BLIZNOWACIEJĄCE jest to rzadki rodzaj łysienia częściej występujący u kobiet niż u mężczyzn. W tym typie łysienia dochodzi do trwałej i nieodwracalnej utraty włosów i zaniku mieszków włosowych. Mieszki włosowe zanikają a na ich miejsce pojawia się tkanka łączna włóknista i zeszkliwiony kolagen. Łysienie bliznowaciejące może zostać wywołane przez różne czynniki i choroby. Przyczynami łysienia bliznowaciejącego mogą być: – choroby o podłożu autoimmunoligicznym (toczeń, liszaj płaski, sarkoidoza, twardzina) – czynniki fizyczne (oparzenia, urazy, odmrożenia) – genodermatozy (rybia łuska), wrodzony niedorozwój skóry, pęcherzowe oddzielanie się naskórka W obrazie mikrokamery nie widać mieszków włosowych, a skóra jest cienka, gładka i napięta. Przebieg tej choroby może być bardzo powolny lub gwałtowny. W przypadku tego typu łysienia nie należy poddawać się inwazyjnym zabiegom na skórę głowy (mezoterapia, karboksyterapia, osocze bogatopłytkowe). W celu odpowiedniej diagnozy należy udać się do specjalisty trychologa lub dermatologa. ŁYSIENIE TELOGENOWE może być objawem różnych stanów chorobowych, np. obniżonego poziomu żelaza oraz ferrytyny w surowicy krwi lub cynku, niedoborów witaminowych (wit. z grupy B, wit. D3 oraz wit. A), źle zbilansowanej diety (ubogiej w białko i tłuszcze), nerwic, zaburzeń hormonalnych tarczycy. Zarówno nadczynność jak i niedoczynność może powodować wypadanie włosów. Niedoczynność tarczycy jest powodem spowolnienia wszystkich reakcji metabolicznych, które zachodzą w organizmie, w tym również cyklu rozwojowego włosa Zazwyczaj można to wyleczyć, używając specjalnych środków, które przepisze endokrynolog. Dodatkowo dostępne zabiegi i kuracje preparatami witaminowymi pomagają odzyskać piękne i mocne włosy. Nadmierne wypadanie włosów dotyka większość kobiet po urodzeniu dziecka i jest zaliczane do łysienia telogenowego. Powodem są zmia ny hormonalne w czasie ciąży. Do porodu bowiem więcej mieszków włosowych znajduje się w fazie wzrostu i może przybywać dodatkowo nawet 6 tysięcy włosów. Po urodzeniu dziecka mieszki wchodzą w opóźniony stan spoczynku i nadmiar włosów wypada wraz z normalną liczbą codziennie ubywających włosów. Po roku wszystko zwykle wraca do normy. Gdy Młoda Mama karmi dziecko piersią nie możemy stosować inwazyjnych zabiegów typu mezoterapia, karboksyterapia czy osocze bogatopłytkowe. Możemy natomiast stosować naturalne składniki oraz masaż skóry głowy. Pobudzenie krążenia w skórze głowy ma bardzo dobre efekty i możne znacznie poprawić kondycję zarówno skóry głowy jak i włosów. Ważna jest też odpowiednia pielęgnacja skóry głowy i włosów oraz dieta u kobiet zmagających się z wypadaniem włosów po narodzinach dziecka. ŁYSIENIE ANAGENOWE to rozlane wypadanie włosów na całej powierzchni skóry głowy spowodowane zaburzeniami aktywności mieszków włosowych będących w fazie wzrostu. Włosy wypadają bardzo szybko, nawet 3 tygodnie po zadziałaniu szkodliwego czynnika. Łysienie to może być wywołane przez wiele czynników np. zatrucie arsenem lub talem, chemioterapia (cytostatyki), niedobór substancji odżywczych, promieniowanie jonizujące. W przypadku chemioterapii włosy odrastają już kilka tygodni po zakończeniu leczenia. Często odrastają w bardzo dobrej kondycji i co ciekawe osobom o włosach prostych mogą odrosnąć włosy kręcone. Niestety podczas chemioterapii nie wolno stosować żadnych inwazyjnych zabiegów, ale bardzo ważne jest aby w tym czasie dbać o skórę głowy. Ważna jest odpowiednia pielęgnacja – odpowiedni szampon i masaż skóry głowy. Stosując odpowiednią pielęgnację dbamy o mieszki włosowe z których po zakończeniu leczenia szybciej wyrosną zdrowe piękne włosy. Wypadanie włosów a STRES – wiele badań wskazuje, że ciężki stres psychiczny lub fizyczny mogą prowadzić do zaburzenia wzrostu i zmian w kolorze włosów oraz do ich nadmiernego wypadania. Napady lęku, depresja czy dramatyczne zdarzenia powodują nadmierne wypadanie włosów po kilku tygodniach lub miesiącach od wystąpienia. Stres działa na organizm wyniszczająco a więc w kilka miesięcy możemy stracić bardzo dużo włosów. Obecnie wiele osób zmagających się ze stresem i wypadaniem włosów trafia do psychologów, którzy pomagają im uporać się ze stresem. Wtedy powinien wejść trycholog z zabiegami i kuracjami mającymi na celu odzyskanie utraconych włosów. Po raz kolejny mamy doskonały przykład, że tylko holistyczne podejście do problemu wypadania włosów o współpraca wielu specjalistów przynosi oczekiwane efekty. ŁYSIENIE NIEBLIZNOWACIEJĄCE tym typem określamy typy łysienia i nadmiernego wypadania włosów, które nie prowadzą do zaniku mieszków włosowych i możliwy jest całkowity lub częściowy odrost włosów po zniwelowania przyczyny i zastosowaniu odpowiedniej kuracji. Do łysień niebliznowaciejących zaliczamy: łysienie androgenowe typu męskiego i żeńskiego, łysienie telogenowe (ciąża, poród i okres karmienia, gorączka, leki, restrykcyjne diety, stres, zaburzenia hormonalne), łysienie anagenowe (chemioterapia, restrykcyjne diety, promieniowanie jonizujące, toksyny), łysienie dystroficzne, łysienie plackowate.

Przyczyny wypadania włosów Niestety należy mieć na uwadze, że wypadanie włosów może wiązać się z różnymi przyczynami. Prowadzić do niego mogą między innymi błędy żywieniowe, a konkretnie niedożywienie i związane z tym niedobory.

Wypadanie włosów czyli łysienie – jest powszechnie doświadczane u ludzi chorych na toczeń. Może być to zjawisko trwałe ale zależy także od wielu przyczyny. U wielu ludzi może doprowadzić do poczucia utraty własnej wartości wprowadzających chorych w depresję i niepokój oraz problemy emocjonalne. Wielu chorych po 4 miesiącach w przebiegu tocznia notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej Co powoduje wypadanie włosów u osób z toczniem? Istnieją dwa główne rodzaje łysienia i wypadania włosów. U osób z toczniem pierwsza forma określana jest jako łysienie bliznowaciejące – jest to taki obszar trwale uszkodzonej skóry w której powstają blizny wskutek czego włosy nie jest w stanie wydobyć się z cebulki. Plamki te nazywane są liszaje na ogół wpływają na całą skórę. Z reguły ograniczają się do małych przestrzeni w różnych obszarach skóry takich jak głowa, szyja, grzbiet oraz ręce. Wysypce liszajowatej bardzo często towarzyszy wysypka w kształcie motyla – ma ona charakter łuszczący się, czerwony, czasem lekko uniesiony ponad powierzchnię skóry. Kiedy zmiany te dotykają głowy bardzo często dochodzi do trwałej utraty włosów. U innych osób z toczniem najczęstszą postacią utraty owłosienia jest nie bliznowaciejące łysienie – w tym przypadku dochodzi do utraty włosów które niekoniecznie jest formą trwałą. Włosy mogą być cienkie mają tendencja do wypadania oraz łamania się, oraz wolniejszego rośnięcia. Ten typ łysienia wynika z tego, że cebulki włosowe są podatne na przeciwciała, najprawdopodobniej także oszczędzają energię całego organizmu. Warunkiem wystąpienia i rozpoznania tej postaci jest odrost włosów. Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby Kolejną przyczyną łysienia u ludzi z tocznie u którym nie powstały blizny jest łysienie plackowate. Łysienie plackowate jest rzeczywiście samo w sobie chorobą autoimmunologiczna w której układ odpornościowy atakuje mieszki włosowe i powoduje wypadanie włosów zwykle w małych obszarach. W dodatku możemy odróżnić także inne przyczyny wypadania włosów: – Zaburzenia tarczycy (odwracalne) – Stres (odwracalne) – Leki (takie jak leki przeciwmalaryczne, steroidy, metotreksat, leflunomid i cyklofosfamid) – Niedobory żywieniowe – Starzenie się Jaki jest najlepszy sposób na radzenie sobie z wypadaniem włosów w toczniu? Otóż nie ma sprawdzonych schematów radzenia sobie z utratą włosów, ponieważ środki zapobiegawcze mogą oddziaływać różnie na wiele sposobów u wielu osób. Oto wskazówki które mogą być pomocne w radzeniu sobie z wypadaniem włosów: 1. Jeżeli masz bliznowaciejące łysienie w toczniu lub łysienie plackowate lub nie bliznowaciejące bardzo ważne jest aby chronić się przed działaniem promieniowania ultrafioletowego. Większość osób z toczniem jest wyjątkowo wrażliwych na działanie światła UV. Nalezy chronić się przed światłem ultrafioletowym, wtedy zmniejsza się wysypka oraz poprawia się stan włosów. Można stosować filtry UV, mogą one skutecznie chronić naszą skórę przed działaniem promieni UVA oraz UVB. Wskazane jest także aby w przypadku bardzo słonecznych dni nosić nad sobą parasol ochronny. Trzeba pamiętać że sztuczne oświetlenie szczególnie żarówki energooszczędne oraz oświetlenie fluorescencyjne mogą także emitować promieniowanie ultrafioletowe i powodować reakcje uczuleniowe u osób z toczniem. 2. Myj włosy bardzo delikatnym szamponem dla niemowląt oraz po umyciu używaj odżywek z filtrami do opalania. Unikaj mocnego ucisku na włosy oraz ogranicz korzystanie z narzędzi które podgrzewają włosy takie jak – lokówki, prostownice oraz suszarki czy gorące powietrze. Zabiegi chemiczne wpływające na włosy szczególnie na stylizację włosów na bazie alkoholu mogą podrażnić skórę więc należy ich unikać. Dodatkowo częste szczotkowanie oraz naciąganie włosów może zwiększyć ich utratę. 3. Zdrowe odżywianie oraz dieta jest bardzo ważnym elementem w leczeniu tocznia. Istnieją pewne pokarmy których należy unikać ponieważ mogą przyczynić się do wypadania włosów. Jeżeli obawiasz się, że niedobory żywieniowe mogą przyczynić się do utraty włosów najlepiej skontaktuj się z lekarzem. Tabletki witaminy oraz suplementy diety nie są alternatywą do tego aby jeść zdrowo i mądrze. 4. Unikaj stresu oraz znajdź czas na relaks. Stres może być bardzo ważnym czynnikiem spustowym zaostrzającym toczeń. Może także powodować wzmożone wypadanie włosów. Jeżeli to możliwe nalezy unikać sytuacji stresowych. Poproś twoją rodzinę przyjaciół oraz współpracowników o pomoc jeżeli czujesz sytuację stresową. Należy nauczyć się technik relaksacyjnych ponieważ pomagają one znacznie w zwalczaniu stresu. 5. Nie eksperymentuj na własną rękę. Nie warto jest eksperymentować na własną rękę przyjmujący dodatkowe leki bez zgody lekarza. Proszę pamiętać, że wszelkiego rodzaju leki które mogą zwiększać porost włosów mogą zawierać także składniki które dodatkowo podrażniają skórę i mogą spowodować odwrotny efekt. Czytaj więcej o toczniu:

– Z informacji dotyczących powikłań po infekcji wirusem SARS-CoV-2 wynika, że mniej więcej 20-25 proc. pacjentów, którzy przechorowali COVID-19 o różnym stopniu nasilenia objawów klinicznych, zgłasza problem wypadania włosów – komentowała dla Medonet w 2021 roku dermatolog prof. dr hab. n. med. Magdalena Czarnecka-Operacz.
3OZ1Kgz. 132 355 176 157 389 376 95 461 302

przyczyny wypadania włosów forum